Vanochtend ging de wekker weer om 7 uur. We staan rustig op en ontbijten op de kamer met cornflakes. Het hotel (Motel6) heeft geen ijskastje dus ik haal in de ochtend een bakje ijs voor de koelbox zodat onze melk en wat andere zaken niet bederven. Ook haal ik beneden een bakkie koffie, de kamer heeft ook geen koffiezet apparaat, waterkoker o.i.d. De koffie is op zijn Amerikaans, drink wel een beetje maar echt lekker is hij niet.
Rond 8:10 vertrekken we, eerst langs de startbuck voor een bakkie koffie en ik tank de auto even vol (hier weer even wat duurder, 5.05 per gallon). Rond 8:30 zijn we klaar voor de Hels canyon Scenic byway. De start is vlakbij ons hotel en staat goed aangegeven.
De eerste stop is het National Historic Oregon Trail Interpretive Center, deze is echter gesloten. Had ik gisteren ook al op internet gelezen, wel jammer want ik lees veel positieve reviews hierover. We gaan verder en komen een boer tegen die zijn koeien van de ene kant van de weg naar land aan de andere kant verplaatst. We stoppen even en bekijken het schouwspel. Leuk om te zien dat een aantal koeien niet over de dubbele gele streep durven te stappen. Na lang twijfelen zoeken ze een stuk weg op waar geen dubbele gele streep is. De parade wordt afgesloten met een aantal cowboys op paard een een viertal honden. Leuk!
We rijden door en stoppen bij de Hole in the wall. Dit is een landverschuiving die ervoor heeft gezorgd dat er een soort van natuurlijke dam is ontstaan die de doorgang van de rivier blokkeerde. 100-en mensen stroomafwaarts hebben hier last van gehad. De natuur houdt hier geen rekening mee.
We rijden door en stoppen af en toe en stappen uit. Het is een schitterend landschap en een hele mooie route. We hebben de hele dag de tijd dus stoppen regelmatig. Wanneer we aankomen op de splitsing naar de Hells Canyon dam dan nemen we deze. Het is een klein uurtje heen (en een uur terug) dus een uitstap die wel wat tijd kost. Denk hieraan als je het gaat doen.
De weg naar de dam slingert en gaat op en neer. Uitzichten op de Snake river zijn erg mooi en ook hier is het landschap de moeite waard. We stoppen even op een Camping / Day use are en lopen naar de rivier en maken wat fotos. Leuke plek om straks op de terugweg even te eten. We rijden door en zijn rond 11:15 bij de Hells canyon dam. We rijden de dam over en stoppen bij het eindpunt, het visitor center. Het is een National recreation area en geen National park, dus het is allemaal wat eenvoudiger maar wel netjes. We bekijken de dam, lopen even naar beneden waar groepen zich opmaken om te gaan raften op de snake river en lopen dan weer naar boven.
In het visitor center zit een man van rond de 35, na even te hebben rondgekeken vraagt hij waar we vandaan komen. Hij weet dat Nederland in europa ligt maar weet niet precies waar. Ik leg uit waar wij ongeveer liggen en hij vindt het wel interessant. Heeft gewerkt in de houtkap en samen met een man uit Europa gewerkt, vond het erg interessant. Hij woont zelf in een gemeenschap in de buurt met 310 inwoners, hij vindt dat heerlijk. Wij geven aan dat we het op vakantie lekker vinden als het rustig is maar zo wonen niets voor ons is. Gezamelijke conclusie: Maar goed dat niet iedereen hetzelfde leuk en prettig vind, en zo is het ook.
We rijden rond 12:00 weer weg en stoppen bij onze eerdere stop bij de camping / day use are. We zitten op een bankje en bekijken de rivier. Ondertussen eten we een boterham en drinken een blikje cola. Ook vandaag temperaturen tot de 108 graden dus de plek in de schaduw was heerlijk!
Na het eten rijden we door en gaan we naar Oxbow dam, deze wordt echter gerenoveerd dus we kunnen niet echt in de buurt komen. We stoppen nog even bij een gift shop maar die is heel klein en rijden dan door naar Hells Canyon overlook. Dit is een klein uurtje rijden. Als we aankomen zijn er 3 moterrijders en 1 camper, zij vertrekken allemaal als we net zijn aangekomen, We hebben dus de gehele overlook voor ons zelf. Het uitzicht is schitterend, heel mooi en het heeft inderdaad wel iets weg van de Grand Canyon. Enige jammere is, omdat het zo kleinschalig is en weinig mensen komen er ook weinig aandacht is voor goede uitzichtpunten. Zicht is mooi, maar kan beter. Het is wel een hele mooie en rustige plek.
We blijven er een kleine 30 minuten en gaan dan door naar Hat point. We rijden de binnewegen (lees grind / gravel wegen) en dat duurt dus even. Zo rijden o.a. de lower en upper Imnaha road langs de Imnaha river. Omgeving is heel mooi, en ook hier wonen her en der verspreidt mensen. Je moet echt van rust houden. De stof waait vrolijk op en na 1,5 uur rijden en de auto onder het stof (en een aantal foto stops) beginnen we aan de beklimming naar Hat point. Deze is 37 kilometer en uiteraard ook geen asfalt weg. Als we starten komt er al snel een bordje dat het een weg is die 1 baans is en er ook moeilijk gepasseerd kan worden. We gaan het zien. We rijden omhoog en de weg is veel slechter dan de eerdere gravel wegen. Het gaat dus best langzaam. En het is smal, met aan de rechterkant een afgrond. In het begin staan hier nog bomen maar al snel niet meer. Na 6 kilometer komen we boven de boomgrens en rijden we op een smalle weg, zonder vangrail en met een rechte afrond waar 1 auto kan rijden. Hoe doe je dat als er tegenliggers komen? Zweet staat in de handen. Soms is er een breder stukje en (vraag niet hoe) daar hebben we de auto gekeerd en zijn we terug gereden. Gravel, zand, off road allemaal geen probleem maar hoogte en afronden en smalle wegen zijn niet mijn ding. Heen is 1 ding maar je moet ook nog terug ..
Helaas, deze slaan we dus over, In het dorpje aan de voet willen we even een ijsje kopen maar de plaatselijke kroeg heeft geen grote voorraad en dus rijden we door. We gaan naar Wallowa Lake. Hier stoppen we even en gaan met de voeten en benen het meer in. Water valt niet tegen. Is gevormd door de Gletsjers en smeltend ijs van de bergen eromheen (je ziet nog een klein beetje liggen) maar is best redelijk van temperatuur (te koud voor mij maar wel ok om even in te staan).
Na Wallowa lake rijden we eigenlijk in 1 keer door naar huis, Het is al laat, 17 uur, en het is nog ruim 2 uur rijden naar het hotel. Het laatste stuk is ook wel mooi maar na een kleine 450 kilometer rijden heb je het ook wel gehad. Om 19 uur zijn we bij de Pizza hut, ziet er eigenlijk wel netjes uit (schoon en vernieuwd, nog steeds wel donker en somber maar dat hoort er ook bij). We besluiten dan ook om binnen te eten, er zit nog 1 ander gezelschap van 3 personen binnen en verder is het leeg. Wel lekker rustig. We bestellen de pizza, deze is er vrij snel en eten deze bijna op (samen 1 large). We nemen beide een stukje die we over hebben mee naar huis en bewaren deze voor morgen. Als laatste gaan we nog even naar de Safeway en tanken de auto weer vol. Uiteindelijk een klein 550 kilometer gereden, erg mooi maar laatste stuk (ruin 150 km) was net teveel. Wel een geslaagde dag. Morgen gaan we naar Leslie Gulch, lekker wandelen. Moet wel weer na een dag in de auto zitten en alleen wat viewpoints lopen J
Rondreis Noord west USA en Zuid west Canada 