Vandaag vroeg de wekker gezet, 6:30. We staan op, ontbijten op de kamer en maken ons klaar om te vertrekken. Om iets over 7:30 rijden we weg. Eerste stop is Maligne canyon, dit kan heel druk zijn maar als we aankomen om 7:55 staan er nog maar een handjevol autos.
We stappen uit, pakken de rugzak en doen nog even een vest aan. Zo vroeg in de ochtend is het best fris. Voor ons loopt een stel, ze zijn al snel klaar en gaan weer terug. Wij starten met de eerste brug en krijgen een mooi zicht op de hele diepe canyon (smal en langwerpige geul in de grond) en het water dat erdoorheen raast.
We lopen op het gemak verder en komen bij brug 2, 3, 4 en 5. Je hebt uitzicht van bovenaf of soms van naast het razende water. Indrukwekkend en mooi om te zien. We zijn alleen dat is ook wel fijn.
Na 2,3 km lopen zijn we weer omgedraaid en lopen we naar de auto. Het is ondertussen veel drukker geworden. We komen ook mensen tegen die uit bussen komen. Dit betekent dat als je 1 persoon even voorlaat er 49 andere volgen. Nou ja, de terugweg is klimmen dus het is ook wel lekker om even uit te rusten.
Na 1,5 uur zijn we terug bij de auto. Ruim 4 kilometer gelopen en 128 meter geklommen. Het is echt heel mooi en de rust maakte het ook wel indrukwekkender. Als we terug zijn gaat Ing nog even naar toilet en dan rijden we door naar de volgende stop, Maligne lake. Dit is een rit van nog ongeveer 35 minuten.
Bij Medicine lake stoppen we op een uitkijkpunt, er is een arend aan het broeden en er staan iemand met een telelens fotos te maken. Ing stapt uit en kijkt met de verrekijker, leuk om te zien!
We rijden door en zo een 10 minuten voor Maligne lake ziet Ing ineens een beer lopen aan de overkant van het water. Leuk! Onze eerste beer en… op een veilige afstand. Er stoppen wat meer autos maar de beer gaat al snel weer achter de bossen en is uit het zicht. Leuk om er in ieder geval 1 gezien te hebben.
Als we bij Medicine lake aankomen rond 10 uur dan is de eerste parkeerplaats al vol, we parkeren 1 etage hoger en hier is nog meer dan voldoende plek. We doen alles weer om en aan en gaan starten aan de Opal Hills Loop trail. We lopen richting de start en dan vraag een moterrijder of we de wandeling al eens gedaan hebben. We geven aan dat het voor ons de eerste keer is. Hij heeft hem aantal jaar geleden gelopen en geeft aan dat dit een van de mooiste hikes is bij Jasper. We zijn benieuwd.
We starten vol goede moed, het begint een soort van vlak maar dan gaat het al snel echt heel stijl omhoog. Het is een wandeling van bijna 9 km dus niet te hopen dat het zo blijft. Het is echt wel pittig, sommige stukken zijn enorm stijl (bij terugkomst lazen we ook dat de wandeling geclassificeerd is als Hard, waar bv de 20km 1000 meter klim die we gedaan hebben moderate is. Bovendien is dit een van de steilste klims in Jasper en Banff. Ook fijn dat de trail in Juli en Augustus meestal dicht is door de vele beren die er zijn).
Het is ook geen populaire trail, oftewel we zijn de enige. Ing is bang voor beren en als we helemaal alleen zijn helpt dat niet. We zetten toch door, op een gegeven moment worden we ingehaald door 3 hikers en die gaven aan dat het best blijft stijgen totdat je bij de boomgrens bent. Gelukkig ook nog andere mensen op het pad, even later worden we nog 2 keer ingehaald door 2 setjes van hikers.
We klimmen gestaag door, uiteindelijk stijgen we ruim 500 meter in 4 kilometer. Pfff, pittig! Als we bij de boomgrens komen loop je achterlangs door een vallei. Deze is echt heel mooi. Omringt door rust (er is niemand), bergen, sneeuw resten, water valletjes, bloemen en mooie uitzichten. Het is zwaar, maar dit maakt wel weer wat goed.
Als we op de weg terug gaan (wat ook best zwaar is, vooral voor knieen en scheenbenen) komen we een wat ouder stel tegen. De vrouw geeft aan dat dit haar favoriete klim is (ze woont in Jasper) en dat ze hem tot 10 keer per jaar loopt. Haar partner met wie ze liep geeft aan dat ze net terug zijn van een 2 daagse hike waarbij ze in een Cabin hebben geslapen en in smeltwater hebben gezwommen. Sportief stel zullen we maar zeggen.
We lopen door naar beneden en zijn blij als we er zijn. We lezen de informatie nu goed en zien dus dat het een moeilijke wandeling is, de steilste die er is en dat er veel beren kunnen zitten. Maar… we hebben hem wel gedaan! Niet de mooiste maar denk wel de moeilijkste ooit.
We lopen naar het meer, doen een stukje van de Moose trail om Maligne lake heen en genieten van het uitzicht, de kanos en de bergen. Als we terug bij de start zijn doen we even een bakkie koffie op het terras. Moe maar voldaan gaan we terug naar de auto.
Op de weg terug stoppen we nog even bij Medicine lake, mooi meer maar er is maar een kleine stop. De andere stop is afgesloten vanwege hoog water. Medicine lake zelf staat ook vrij hoog, de trap naar een strandje heeft de onderste 3 treden in het water staan. We zitten even aan de voet en genieten ook hier van de omgeving. Wat opvalt is dat alle bomen om ons heen zwart geblakerd zijn. Thuis zoek ik het op en in 2015 is er een grote brand in Jasper geweest, dat is nog goed te zien.
We zijn rond 17:00 thuis, liggen even relaxed op bed, Douchen en lopen dan naar de stad (zo een 10 minuten van B&B vandaag) om te gaan eten. Ik eet een salade en Ing chicken teriaki. Na het eten lopen we naar het station en daar staat de Rocky Mountaneer trein. Mooi om te zien, van de week nog even op youtube gekeken en toen (weet niet hoe oud filmpje is) was een kaartje (voor 2 dagen) bijna 1800 pond!! We maken wat foto’s, zetten de totempaal op de foto en het station. Dan lopen we door en halen een ijsje, lopen terug naar huis, Type blog en we lezen nog even wat. Morgen laatste dag in Jasper, het is hier fantastisch 😉
Rondreis Noord west USA en Zuid west Canada 