Dag 1 – Amsterdam – Seattle – Quinault (06/07/2022)

We hebben de wekker gezet om 5 uur, rond 6:30 willen we op Schiphol zijn zodat we 4 uur voor vertrek op Schiphol zijn. Ing en ik zijn al om 4 uur wakker, blijven nog wel even liggen maar ik ga er om 4:30 uit. Ik heb ondertussen een e-mail gehad dat de vlucht 2 uur vertraagd is. We gaan niet om 10:30 maar om 12:40. Esmee brengt ons, en die moet gewoon werken. Bovendien weet je niet hoe druk het is bij inchecken. Sommige mensen hebben uren erover gedaan en hun vlucht gemist. In het ergste geval zijn we heel snel door alles heen en moeten we ons een paar uur op Schiphol vermaken. Voordeel is dat we het nu al weten, dus stel je jezelf er ook wel op in. 

Ing komt wat later beneden en Esmee staat om 5:30 op. Drink nog een laatste bakkie koffie en om 5:45 zitten we in de auto op weg naar Schiphol. Onderweg is het rustig, de A4 wordt al wat drukker maar we rijden vlot door. Om 6:20 staan voor vertrekhal 2, we laden onze spullen uit en zeggen Esmee gedag. Ze gaat weer door naar huis en dan naar het werk. 

We lopen de vertrekhal in en het valt op hoe rustig het is. We vliegen met KLM en zijn al ingechekt, we hoeven alleen onze bagage in te leveren en dat mag in de zelf drop off ding. De eerste koffer gaat er vlot doorheen lijkt het, maar de laatste stap (het op de band zetten) stagneert. De band is vastgelopen en dat kost een paar minuten om te fixen. Dan de koffer van Ing, die gaat wel in 1 keer. We lopen door richting de security, scannen onze boarding pass en we zijn ….. bijna de enige. Als we doorlopen naar de 2e verdieping voor de securty is het er ….. leeg! We zijn bijna meteen aan de beurt en droppen de spullen. Mijn handbagage wordt eruit gehaald en helaas moet ik mijn sigarenaansteker inleveren, een gewone aansteker mag wel mee maar deze niet. Wat zonde, was een cadeau voor mijn 50e  verjaardag L.  

Het gehele proces van vertrekhal inlopen tot aan het door de doane zijn, inclusief check van de handbagage, was nog geen 30 minuten. Dus ruim op tijd, niet ideaal maar beter dan stressen of je de vlucht wel haalt. We lopen op ons gemak rond en doen een bakkie koffie. We shoppen wat, Ing koopt een luchtje, en doen nog een bakkie bij Starbucks. Deze rij duurde langer!! Dan het inchecken. Niet normaal meer, 40 minuten om een Frapuchino te halen. Niet dat ik wat beters te doen heb, dus ik sta gewoon netjes in de rij. Is ook een beetje traditie, bakkie Starbucks bij vertrek. 

We lezen op ons gemak een boek en een tijdschrift bij Starbucks en zo een 1,5 uur voor vertrek lopen we langzaam naar de gate. We laden de telefoons nog even op, appen en mailen nog wat en dan gaan we echt inchecken. Dit gaat best vlot en we zijn allemaal op tijd in het vliegtuig, iets later dan gepland (rond 13:10) zitten de dan echt in de lucht! De vlucht is echt heel rustig, bijna geen turbulentie wat altijd wel prettig is. We lezen wat, kijken een film en slapen wat bij (waren toch vroeg wakker). We landen op het verwachte tijdstip en moeten als eerste de koffer halen, Dit ging echt heel vlot, tegen de tijd dat wij bij de band waren kwamen de koffers er al aan.  

Nadat we de koffer hadden moesten we door de immigratie heen. . De rij was best heel lang en duurte nog langer dan bij Schiphol het inchecken. Uiteindelijk kwamen we er ook doorheen en konden we naar Hertz om de auto op te halen. Dit ging vrij snel, we zijn President Circle member en konden dus onze eigen auto uit deze rij uitzoeken.

We vonden een mooie auto en we vertrokken richting onze eerste hotel bij Lake Quinault. Dit is nog een kleinde 2,5 uur rijden. Niet erg maar door d 2 uur vertraging wordt het wel allemaal later. Seatle uit is druk, heel druk. We rijden om 3:30 weg en komen echt in de file. Tot aan Aberdeen is het druk, we doen daar boodschappen bij de Walmart. Kopen een koelbox (voor koude dranken en meenemen van eten), water, wat te knabbelen en brood en beleg. Wat opvalt is dat alles best wel duur geworden is, kan liggen aan de locatie waar we zitten maar toch..

Na het boodschappen doen rijden we naar de overkant en eten bij Taco bell, war erg lekker maar veel. We nemen allebei een burito mee voor morgen bij de lunch. Het laatste stulk is nog een klein uurtje rijden. We checken in en laden alles uit, ik val in slaap om 21 uur en Ing rommelt nog wat aan. We zijn veilig aangekomen, 2 jaar later dan gepland maar we zijn er meer dan klaar voor ! 

Leave a comment